In de late jaren 1800 vond William Pate de flesjesdop van 24 tanden uitgevonden en gepatenteerd. De 24-tanden dop bleef de industriestandaard tot rond de jaren 1930.
Na de opkomst van automatische machines werd de flesdop automatisch in een slang geïnstalleerd, maar tijdens het gebruik van de 24-tanden dop bleek het heel eenvoudig te zijn om de slang van de automatische vulmachine te blokkeren en uiteindelijk geleidelijk gestandaardiseerd naar de cap van 21 tanden van vandaag.
Bier bevat een grote hoeveelheid koolstofdioxide en er zijn twee basisvereisten voor de dop, de ene is een goede afdichting, en de andere is om een zekere mate van occlusie te hebben, die vaak een sterke dop wordt genoemd. Dit betekent dat het aantal plooien in elke dop evenredig moet zijn met het contactgebied van de monding van de fles om ervoor te zorgen dat het contactoppervlak van elke plooi groter kan zijn en dat de golvende afdichting aan de buitenkant van de dop zowel de wrijving verhoogt en de opening vergemakkelijkt, met 21-tanden flesdop als de optimale keuze om aan deze twee vereisten te voldoen.
En nog een reden waarom het aantal serraties op de dop 21 heeft, heeft te maken met de flesopener. Bier bevat veel gas, dus als het onjuist wordt geopend, is het heel gemakkelijk om mensen pijn te doen. Na de uitvinding van de flesopener die van toepassing is om de flesdop te openen, en door de zaagtanden constant gewijzigd, en uiteindelijk vastgesteld dat de flesdop voor de fles van 21 tanden, is open, het gemakkelijkst en veiligste, dus vandaag zie je dat alle bierflesjes 21 serraties hebben.
Posttijd: nov-02-2023